Agra - Resten van de Tuin

In 1621 vestigde de VOC een factorij in Agra. Het eerste hoofd van de plaatselijke VOC-loge was Wouter Heuten, die stierf in 1623. Ondanks dat de Nederlanders niet op goede voet stonden met de Engelsen, boden ze deze wel de gelegenheid om hun doden te begraven in de tuin van de Nederlandse loge. De Engelsen hadden wel een factorij in Agra, maar geen tuin. Aangenomen wordt dat halverwege de negentiende eeuw, dus ruim na het vertrek van de Nederlanders in 1720 uit Agra, op de locatie van de Nederlandse tuin de St Pauls Church is gebouwd. Daarbij werd een protestantse begraafplaats aangelegd.

Een Engelse ambtenaar, E.A.H. Blunt, schreef in 1911 dat in 1854 bij de aanleg van de funderingen voor de St. Pauls Church in Agra onder de grond een aantal grafmonumenten was gevonden, waaronder enkele zonder tekst. Aanvankelijk zouden de zerken ten zuiden van de kerk geplaatst worden en rond 1875 op een zandstenen platform op de protestantse begraafplaats geplaatst zijn (IND-038).^[1]

Zeven van de gevonden grafmonumenten bevatten destijds nog leesbare inscripties; vier voor Nederlandse doden en drie voor Engelse doden. Blunt veronderstelt dat een van de zerken zonder naam voor Wouter Heuten geweest zou kunnen zijn. De oudste leesbare zerk was voor Justinian Ofley, een chief merchant voor de Engelsen en overleden in 1627. De Nederlandse zerken waren voor Jan de Boeck (in leven assistent, † 1647), Elisabeth Tack (vrouw van opperkoopman Joan Tack, †1649), Joan Tack van Amboyna (opperkoopman, † 1663) en Pieter de Leeuw van Randerhuysen (boekhouder, † 1679).

Volgens Van de Pol zijn de grafmonumenten tegenwoordig niet meer leesbaar.^[2]

Header: Titel catalogus Leupe: Afbeelding van 's Comps. Logie in Agra. Collectie Nationaal Archief

Noten

^[1] Blunt, E.A.H. (I.C.S.), List of Inscriptions on Christian Tombs and Tablets of Historical Interest, in the United Provinces of Agra and Oudh; Allahabad, Government Press, 1911 (p. 58-60).

^[2] Pol, Bauke van der,  De VOC in India – Een reis langs Nederlands erfgoed in Gujarat, Malabar, Coromandel en Bengalen, Zutphen, Walburg Pers, 2011 (p. 27)

Referentie: SC-IND-001