Jodensavanne Archaeological Site in Suriname is formeel één van de twintig erfgoednominaties voor plaatsing op de Werelderfgoedlijst in 2023. In juli 2023 komt het World Heritage Committee van UNESCO bijeen om te beslissen of de site definitief een plek krijgt op deze prestigieuze lijst.
Op donderdag 19 mei 2022 bracht een team van de Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES), een werkbezoek aan het district Coronie om enkele historische graven op de plantage Bellevue te inspecteren en te documenteren. De aanleiding hiervoor is het bericht dat enkele oude graven op de plantage zouden zijn beschadigd ten gevolge van werkzaamheden aan de Oost-Westverbinding.
De Jodensavanne Foundation (Suriname) heeft op YouTube korte filmpjes van maximaal drie minuten geplaatst die laten zien wat de bijzondere waarde is van Jodensavanne, de langst gefunctioneerde autonome Joodse nederzetting in de America’s. Bestuursleden Harrold Sijlbing en Stephen Fokké nemen, samen met de jonge archeologen Sushmeeta Ganesh en Jovan Samson, de kijker mee in de geschiedenis van deze bijzondere plek in het Surinaamse regenwoud en het lopende onderzoek.
Op 9 december zijn er bij ICOMOS Nederland online een aantal lezingen te volgen over (voormalig) Nederlands erfgoed in het buitenland. Bijwonen is gratis, maar registreren is wel nodig. De lezingen zijn Engelstalig.
---
Does conserving of these burial grounds over borders requires commitment from both Dutch and local stakeholders? And how have the meanings given to these burial grounds changed over the time?
We look forward to discuss this topic with our four speakers: René ten Dam, Leon Bok, Johan Roozer and Nanette de Jong on 9 December 2020. Please find the program below.
You can register by sending an e-mail to . After this you will receive additional information on how to participate in the Livecast (via Zoom). Please note that the event will be recorded.
Op initiatief van de Districtscommissaris dhr. Ricardo Bhola, de hoogste bestuursambtenaar (Burgervader) van het district Paramaribo Noord-Oost, worden momenteel voorbereidingen getroffen voor een gefaseerde schoonmaak van de overwoekerde begraafplaats Nieuwe Oranjetuin. Daarbij wordt ondersteuning verkregen van Johan Roozer van het Directoraat Cultuur en Stephen Fokké, directeur Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES), een imker, de bijendienst van het Korps Brandweer, Openbaar Groen, de Bestuursdienst en het Korps Penitentiaire Ambtenaren (KPA).
Onafhankelijk filmmaker Ghouse Samadh werd geboren in Srinivasapuram in India, maar de liefde bracht hem naar Nederland. Zijn vaderland is in zijn hart gebleven en dan in het bijzonder het milieu en de geschiedenis. Een geschiedenis die Nederland deelt met India. Om zijn in Nederland geboren kinderen iets van zijn eigen jeugd en de gedeelde geschiedenis van Nederland en India mee te geven, maakte Samadh een documentaire over het Nederlandse erfgoed in India.
In 2014 begon Hans Schiebroek met het financieren van de restauratie van de Karikop begraafplaats in de stad Nagapattinam in Tamil Nadu, India. In 2017 zijn stichting Dodenakkers.nl en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) door het Prins Bernard Cultuurfonds gevraagd om te adviseren over dit project. Samen met de Indian National Trust for Art and Cultural Heritage (INTACH) werd een workshop georganiseerd over de mogelijke restauratie van de grote tombe van Anthonia Steelant-Nilo en de obelisk van Adriana Mossel-Appels.
Helaas is de heer Schiebroek in 2018 overleden, waarna stichting Dodenakkers.nl zijn initiatief heeft overgenomen. Een restauratiearchitect, de heer Sakthi Murugan Rajendran, werd gevonden en Dr. S. Suresh van INTACH zou toezicht houden op het project. De financiering werd gedaan door het Prins Bernard Cultuur Fonds.
In 2021 voltooide de Indiase studente Kaanan Thakkar haar Master of Science in Conservation of Monument and Sites aan de KU Leuven in België met een scriptie getiteld Bridging The Gap: Revival of a Former Dutch Cemetery in the Urban Fabric of Surat, India.
Gravity Architecture and Engineering, Coimbatore, maakte een korte documentaire over de restauratie van twee Nederlandse grafmonumenten op begraafplaats Karikop in Nagapattinam, India. Inclusief een interview met de betrokken restauratiearchitect, Sakthi Murugan.
PARAMARIBO - Veel oude begraafplaatsen zijn verwaarloosd of overwoekerd. Het besef dat er historische waarde huist, is nog onvoldoende als wordt gekeken naar hoe er met dit funerair erfgoed wordt omgesprongen. Voor het onderhoud van oude begraafplaatsen is er veel geld nodig.
Het Platform Historische Begraafplaatsen is opgezet voor de structurele aanpak en instandhouding van de oude begraafplaatsen. "Samen staan we sterk. Door samen te werken, hoe cliché dat ook klinkt, kan je meer bereiken. Het is belangrijk dat deze sector nu beter wordt georganiseerd", zegt Johan Roozer, beleidsadviseur op het ministerie van Onderwijs en Cultuur. Samen met Stephen Fokké van Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES) is hij trekker van dit project.
De Surinaamse Stichting Jodensavanne heeft haar vernieuwde website gelanceerd om het bijzondere Joodse erfgoed van de gemeenschappen nabij de Cassiporakreek en Jodensavanne onder de aandacht te brengen.
De twee nederzettingen zijn een bijzondere getuigenis van een Joodse beschaving binnen de Atlantische Sefardische diaspora die verdwenen is. Ze zijn gelegen in een bosrijkgebied te midden van inheems grondgebied, en met tal van fysieke overblijfselen. Deze plekken, opgericht in respectievelijk 1650 en 1680, vormden destijds de enige dorpen ter wereld die eigendom waren van, bestuurd werden en bewoond werden door Joden.
De Joodse gemeenschap van Jodensavanne heeft ongeveer 150 jaar gefunctioneerd, tot de eerste helft van de negentiende eeuw. In de vroege moderniteit was Suriname de thuisbasis van de grootste joodse gemeenschap in Amerika, met 1.500 inwoners op het hoogtepunt aan het einde van de achttiende eeuw, wat een kwart van de Joodse bevolking in Amerika vormde.
De Indiase architect Kaanan Thakkar werkt momenteel aan een scriptie over de Nederlandse begraafplaats in Surat als onderdeel van de Advanced Masters in Conservation of Monuments and Sites aan het RLICC (KU Leuven), België. Haar onderzoek omvat ook een stage bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
Door middel van een specifiek casus van Surat in Gujarat, wil Kaanan Thakkar de culturele betekenis van de begraafplaats in de perceptie van lokale gemeenschappen als gedeeld erfgoed leren begrijpen, terwijl ook voortgebouwd wordt op verhalen die hun unieke transculturele architecturale en erfgoedkarakter verklaren en hun mogelijke integratie in het lokale stedelijke landschap als factor van duurzame ontwikkeling.
Shared Cemeteries gaat over (voormalig Nederlands) funerair erfgoed over de hele wereld en is een non-profit samen- werkingsverband dat zich inzet voor het delen van kennis en informatie.